Moederskind

Ik las onlangs een opmerkelijke uitspraak van het gerechtshof Amsterdam, waar het ging om de vraag of een 26-jarige zoon na het overlijden van zijn moeder de huur van de woning kon blijven voortzetten. Die mogelijkheid bestaat, als sprake is van een duurzame gemeenschappelijke huishouding tussen de huurder en de persoon die het huishouden met hem deelt. In de regel wordt echter een gemeenschappelijke huishouding tussen ouder en kind alleen als duurzaam gezien, als sprake is van bijzondere omstandigheden.

In dit geval werd de zoon door familieleden een moederskindje genoemd met een teruggetrokken karakter die graag op zichzelf is. Hij zou nooit zijn moeder verlaten en stond daarom ook niet ingeschreven als woningzoekende. Voor het gerechtshof waren deze omstandigheden kennelijk zo bijzonder, dat de zoon de huur kon blijven voortzetten. De uitspraak is opmerkelijk. Men kan zich de vraag stellen, of in dit geval wel sprake is van bijzondere omstandigheden. Daarbij moet men toch denken aan de situatie waarin het kind de ouder blijvend verzorgt (of andersom) of waarin het kind al een zekere gevorderde leeftijd heeft bereikt. Noch van het een noch van het ander is in deze zaak sprake. Hier hebben we te maken met een zielenpiet, maar dat maakt hem nog niet bijzonder. De uitspraak zet de deur open voor meer gevallen, waarin ouders zullen proberen om de woning aan hun kind te laten. Dat is niet goed voor een rechtvaardigde en evenwichtige verdeling van de woningvoorraad.

Voor meer informatie kunt u contact opnemen met de heer mr. J.M.G.A. Sengers.