Het Besluit bouwwerken leefomgeving verbiedt per 1 juli 2024 expliciet de stalling van scootmobielen en andere (brandbare/belemmerende) zaken in vluchtroutes van wooncomplexen. Welk effect heeft dit op huurders? En welke rol heeft de verhuurder?

Een huurder vraagt toestemming voor het aanbrengen van airconditioning. Moet de verhuurder daarvoor toestemming geven? Dat is een vraag die wij regelmatig krijgen. De kantonrechter van de rechtbank Noord-Holland heeft hierover op 14 augustus 2024 geoordeeld in een (nog) niet gepubliceerde uitspraak, waarin één van onze advocaten de verhuurder bijstond. Een huurder die primair betoogde dat de woning gebrekkig zou zijn omdat de temperatuur langdurig hoog lag in de woning, vroeg subsidiair een machtiging om airconditioning aan te brengen. Die machtiging werd door de kantonrechter afgewezen. Waarom?

Regelmatig speelt bij planschade- en nadeelcompensatiezaken de vraag of de opsteller van een taxatierapport kan worden aangemerkt als een deskundige in het taxeren van een onroerende zaak die door een planologische wijziging in waarde zou zijn verminderd. Wanneer mag uit worden gegaan van de deskundigheid van een taxateur? En wat maakt dat een taxateur wordt geacht te beschikken over de kennis, kunde en ervaring die nodig is om de onroerende zaak in een planschade- of nadeelcompensatiezaak te taxeren? Onlangs heeft de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State als hoogste algemene bestuursrechter in een uitspraak enkele handvatten gegeven voor de wijze waarop de deskundigheid van een taxateur kan worden nagegaan.

Vaak hebben partijen in een (hoger) beroepsprocedure bij de bestuursrechter de behoefte om nieuwe bewijsmiddelen en gronden naar voren te brengen die zij in een eerdere fase van de bestuursrechtelijke procedure, bijvoorbeeld in bezwaar of in een zienswijze, nog niet naar voren hebben gebracht. Hoe wordt daar dan mee omgegaan? Kan dat zomaar? En tot wanneer is dat eigenlijk mogelijk? De hoogste algemene bestuursrechter, de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State, heeft vorige week woensdag 17 juli 2024 een zogenoemde overzichtsuitspraak uitgebracht om hierover duidelijkheid te bieden. VBTM Advocaten praat u bij.

Wet vaste huurcontractenAl eerder publiceerden wij berichten op onze website over de Wet vaste huurcontracten. Deze wet treedt met ingang van 1 juli 2024 in werking. De wet bepaalt dat tijdelijke verhuur slechts nog mogelijk is voor maximaal twee jaar en dan alleen aan specifieke doelgroepen, zoals benoemd in het ‘Besluit specifieke groepen tijdelijke huurovereenkomst van 5 juni 2024’ (hierna: het Besluit). Er wordt geen onderscheid meer gemaakt tussen tijdelijke verhuur van zelfstandige of onzelfstandige woonruimte en ook niet tussen toegelaten instellingen (woningcorporaties) en andere verhuurders. Voorheen mocht onzelfstandige woonruimte nog voor maximaal vijf jaar tijdelijk worden verhuurd en waren alleen de toegelaten instellingen gebonden aan de doelgroepen. Dat verandert dus. Het blijft overigens mogelijk om doelgroepencontracten te sluiten (met jongeren, studenten, grote gezinnen etc.).Tanja de Groot schreef op 12 maart 2024 een artikel op onze website over het ‘Ontwerpbesluit specifieke groepen tijdelijke huurovereenkomst’ dat in februari 2024 naar de Eerste en Tweede Kamer was verstuurd. Zij besprak de daarin genoemde doelgroepen onder artikel 1 sub a t/m h van het Ontwerpbesluit aan wie verhuurders tijdelijk mogen verhuren. Het uiteindelijke Besluit wijkt echter op een aantal belangrijke punten af van het Ontwerpbesluit. Ik zal hieronder ingaan op de verschillen.

Met de Wet betaalbare huur (Wbh) staat er een behoorlijke verandering in huur- en verhuurland aan te komen. Er wordt – begrijpelijk – veel geschreven en gesproken over deze wet. Maar waar staan we nu precies? Voor alle geïnteresseerden geeft Mick van der Valk van VBTM Advocaten een overzicht in vogelvlucht.